دیوان حافظ شیرازی
- آب انگور
- آب خضر
- آرام جان
- آستان جانان
- آستان دوست
- آشنایان بی وفا
- آصف دوران
- آهنگ خصم
- آهنگ عشق و دوستی
- آیین سروری
- آیینه اوهام
- آیینه شاهی
- ابروی یار
- ادیب عشق
- اسباب جهان
- استاد ازل
- اسرار پنهانی
- اسرار حق
- اسرار عشق و مستی
- اسیر عشق
- اطاعت از استاد
- افسر سلطان گل
- انتظار یاران
- اندیشه باطل
- اندیشه تبه
- اندیشه گل
- انوار اسم اعظم
- اوضاع گردون
- اهل خدا
- اهل معرفت
- اهل نظر
- اهنگ سماع
- ایام فتنه انگیز
- ایام فراق
- باد بهاری
- باد صبا
- باده صافی
- باده غم
- باده کهن
- باده مشکین
- بازار ساحری
- بخت خویش
- بخت گمراه
- بد حادثه
- بلا
- بند ملامت
- بندگان پادشاه
- بنیاد عمر
- به یاد دوست
- به یاد شیراز
- بهار
- بهار عمر
- بهار و گل
- بهتان ناروا
- بی اعتنایی دلبر
- بی خویشتن
- بی قراران
- بی وفایی دهر
- پاداش صبر
- پاک دامن
- پایان محنت و غم
- پرده اسرار
- پشیمانی
- پند حکیم
- پیام آشنا
- پیام بی پاسخ
- پیام صبا
- پیام گدا
- پیامی از دوست
- پیر پیمانه کش
- پیر خرابات
- پیر خسته دل
- پیر مغان
- پیر می فروش
- پیران جاهل
- پیک بشارت
- پیک راز
- پیمان شکن
- پیوند عمر
- تحصیل عشق
- تدبیر پنهان
- تعبیر خواب
- تمنای ناکام
- توبه
- توبه کرده
- تیغ آخته
- تیغ هلاک
- جام جم
- جام سعادت
- جام صبوحی
حافظ شیرازی
خواجه شمس الدلین محمد حافظ شیرازی یکی از شاعران نامدار و پر آوازه ی شعر و ادب فارسی در قرن هشتم هجری است. حافظ شیرازی از اعاظم گویندگان جهان و از بزرگان شعر فارسی است. تذکره نویسان نوشته اند که اجداد او اصالتاً از کوپای اصفهان بوده اند و نیای او در ایام حکومت اتابکان سلغری از آنجا به شیراز آمد و متوطن شد و پدرش بهاءالدین محمد در شیراز بازرگانی می کرد و مادرش اهل کازرون و خانه ایشان در دروازه ی (کازرون شیراز) واقع شده بود.
حافظ در اوایل قرن هشتم به سال 727 در شیراز به دنیا آمد و او به سال، کوچکترین پسر خانواده بود. بعد از مرگ بهاءالدین، پسران پراکنده شدند و شمس الدین محمد، با مادر در شیراز ماند، در این دوره از زندگی، تحویلی عظیم در او به وجود آمد و در جرگه ی طالبان علم درآمد و مجالس درس علما و ادبای زمان را در شیراز درک کرد. چنانکه محمد گلندام دوست و هم عصر و جامع دیوان حافظ می گوید: به تبتع و تفحص در کتب اساسی علوم شرعی و ادبی پرداخت.
حافظ در دو رشته از علوم زمان یعنی علوم شرعی و علوم ادبی کار می کرد و چون استاد او قوام الدین خود عالم به قراعت سبع بود، طبعا شاگرد در خدمت او به همین درس اشتغال داشت و در حفظ قرآن با توجه به قراعت چهارده گانه ممارست می کرد. از همین جاست که خود در اشعارش چندین بار به کلام الله اشاره کرده است:
صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ
هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
در این سالها شاعر به یک تحول روحی و عرفانی رسید و این تغییر و تبدل وخلجان شدید روحی کارش را تا بدانجا رساند که بعد از سی و پنج سال که از درگذشت سعدی می گذشت، سروده هایش گوهری درخشان بر تاک تاریخ شعرو ادب پارسی قرار گرفت و پس از این زمان بود که لقب لسان الغیب، به او دادند.
اشعار حافظ شیرازی در دیوان حافظ جمع آوری شده است و فال حافظ از دیوان حافظ گرفته می شود.
حافظ شیرازی در سال 792 هجری قمری وفات کرد. حافظیه یا آرامگاه حافظ نام مجموعه‌ای آرامگاهی در شمال شهر شیراز و در جنوب دروازهٔ قرآن است که آرامگاه حافظ شیرازی را در خود جای داده است.
