یوتاب گلچینی از بهترین ها

خواص آلبالو

در این مقاله شما با خواص آلبالو، مضرات آلبالو، خواص آب آلبالو، دم آلبالو، آلبالو خشک، ویتامین های آلبالو و مطالب جالب و خواندنی در مورد آلبالو آشنا خواهید شد.

طبیعت آلبالو سرد و خشک است و برای افراد گرم مزاج مناسب است. آلبالو سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی چون آنتوسیانین، کلوروژنیک اسید، کورستین و کامپفرول می‌باشد. همچنین آلبالو سرشار از ویتامین های آ، ب، ث و مواد معدنی مانند کلسیم، پتاسیم، آهن، منگنز و مس است و در سلامت بیماری های قلبی عروقی و دیابت و دفع سموم از بدن نقش مهمی به عهده دارد.

خواص آلبالو

آلبالو یکی از میوه‌هایی است که از ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بسیار بالایی برخوردار می‌باشد و حرارت و صفرا را فرو می نشاند. برای آلبالو خواص زیادی ذکر کرده‌اند که از جمله می‌توان به ارزش آن در درمان التهاب کلیه، ناراحتیهای کبد، معده و روده و نیز بیماری‌های تبدار اشاره کرد. دم کرده آلبالو خاصیت ادرار آور داشته و از قدیم به ارزش آن توجه داشته‌اند.

جلوگیری از زوال عقل و حفظ سلامت عروق
آلبالو سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی چون آنتوسیانین، کلوروژنیک اسید، کورستین و کامپفرول می‌باشد و یکی از میوه‌هایی است که از ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بسیار بالایی برخوردار می‌باشد.
آنتوسیانین‌های موجود در آلبالو، با انهدام رادیکال های آزاد، جلوگیری از تخریب اکسیداتیو رشته های دی ان ای و از طریق سم زدایی آنزیمی بوسیله فعال کردن آنزیمهای آنتی اکسیدانی بدن، رگهای خونی و سلول های مغزی را در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می‌کنند. در نتیجه مصرف آلبالو از تشکیل پلاک‌های آترواسکلروزی و بیماری‌های مرتبط با زوال عقل جلوگیری می‌کند.

کاهش خطر بروز دیابت
مصرف آلبالو، چربی خون، قند خون و فشارهای اکسیداتیو را که از عوامل اصلی بروز بیماری دیابت است، کاهش می دهد. کسانی که دیابت دارند می‌توانند به حد اعتدال آلبالو بخورند زیرا قند آلبالو از نوع لولوز است و این قند را بیماران دیابتیک می‌توانند جذب کنند.

در یک تحقیق، محققان دانشگاه میشیگان دریافتند که بعد از ۹۰ روز مصرف روزانه آلبالو، علی رغم مصرف غذاهای سرشار از هیدارت کربن، میزان کلسترول،‌ انسولین، گلوکز و آنتی اکسیدان های بدن موش ها تنها میزان کمی افزایش نشان داد.
با مصرف آلبالو می توان با این فاکتورهای عامل بروز دیابت به خوبی مقابله کرد.

آلبالو، علیه سرطان
فلاوونوئیدی که خواص ضدسرطانی قوی دارد، کورستین می‌باشد. آلبالو و آلبالوخشکه منبع بسیار مناسبی از کورستین هستند. مقدار کورستین موجود در آلبالو و آلبالوخشکه بسیار بیشتر از سایر میوه‌ها می‌باشد. فنولیک اسیدی که آمیگدالین نام دارد، به عنوان ویتامین B۱۷ شناسایی شده است.
تحقیقات انجام‌شده نشان می دهد آمیگدالین، اندازه تومورهای سرطانی را کاهش می دهد و از پیشرفت سرطان جلوگیری می کند. همچنین سایر مواد موثر موجود در آلبالو، درد ناشی از پیشرفت سرطان را تسکین می دهند. به همین علت است که آلبالو یک میوه ضد سرطانی قوی در نزد دانشمندان می باشد.

آلبالو خشک، مقابله با پوکی استخوان!
آلبالو خشکه، منبع مناسبی از بور است. بور بر فعالیت آنزیم‌های دخیل در متابولیسم کلسیم، منیزیم و ویتامین D که از عناصر اصلی دخیل در ساختمان استخوان می‌باشند، اثرگذار است. عنصر بور در کنار کلسیم و منیزیم موجود در آلبالوخشکه، سلامتی استخوان را تامین می‌کند.
از اثرات دیگر بور، فعالیت شبه‌استروژنی آن می‌باشد. در حقیقت بور از بروز پوکی‌استخوان، بالأخص بعد از یائسگی که میزان استروژن در بدن خانم‌ها کاهش می‌یابد، پیشگیری می‌کند. همچنین آلبالوخشکه سرشار از ویتامین C و B کمپلکس است که سلامت استخوانی را تضمین می‌کنند.

درمان بی‌خوابی
نوشیدن آب آلبالو در صبح به خواب بهتر در شب کمک می‌کند. بررسی‌های محققان دانشگاه روچستر در نیویورک که مشروح نتایج آن در مجله Medicinal food به چاپ رسیده است نشان می‌دهد مصرف یک لیوان آب آلبالوی بدون قند در صبح به خواب بهتر در شب کمک می‌کند.

محققان در پژوهشی که انجام دادند از داوطلبان خواستند هر روز دو نوبت صبح و عصر به مدت دو هفته آب آلبالو ترش مصرف کنند و بعد دو هفته دیگر که از این نوشیدنی استفاده نکرده بودند، وضعیت آن‌ها مقایسه شد. در دو هفته‌ای که داوطلبان این نوشیدنی را مصرف کرده بودند میزان بی‌خوابی در آن‌ها به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد.

محققان دریافته‌اند که این میوه حاوی مقادیر قابل ملاحظه‌ای ملاتونین است و وجود هورمون ملاتونین نیز برای داشتن یک خواب آرامش بخش ضروری است. هورمون ملاتونین در مغز ساخته می‌شود و روی فاکتور خواب تاثیر گذار است.
خوردن یک کف دست آلبالوی خشک یا تازه میزان ترشح ملاتونین را در خون افزایش می‌دهد و بنابراین الگوهای طبیعی خواب را در بدن بهبود می‌بخشد. مصرف یک لیوان آب آلبالوی بدون قند در صبح به خواب بهتر در شب کمک می‌کند.

کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی
خطر بیماری‌های قلبی عروقی در مبتلایان به دیابت بالا است و از این رو دست‌یابی به سطوح مناسب چربی‌های خون در این بیماران از اهمیت خاصی برخوردار است. تغذیه و از جمله مصرف آنتوسیانین‌ها، نقش مهمی در کاهش خطر بیماری‌های قلبی و فشار خون دارد.

نتایج یک مطالعه نشان داده است «آنتوسیانین» موجود در آب آلبالو به کاهش عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم کمک می‌کند. این مطالعه جهت بررسی تأثیر مصرف آب آلبالو به عنوان یک منبع غنی از آنتوسیانین‌ها بر سطح چربی‌ها و فشار خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم توسط گروهی از متخصصان دانشگاه میشیگان انجام شده است.
در این مطالعه ۱۶ زن مبتلا به دیابت نوع دوم مورد بررسی قرار گرفتند. در طول دوره این مطالعه شرکت کنندگان به مدت شش هفته آب آلبالو مصرف کردند. وزن، چربی‌های خون و سطح فشارخون سیستولیک و دیاستولیک این بیماران در شروع و پایان مطالعه اندازه‌گیری شد.
نتایج این بررسی نشان داد که مصرف آب آلبالو به بهبود عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم کمک می‌کند. کسانی که بیماری قلبی دارند چون آلبالو ادرارآور است پتاسیم آن از باقیمانده نمک در عروق جلوگیری می‌کند و به صورت ادرار آن را خارج می‌کند و در نتیجه به قلب کمک می‌کند.

به جای استامینوفن، آلبالو بخورید!
آلبالوی تازه و آلبالوی خشک، فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز را محدود می‌کنند. این آنزیم‌ها مهم‌ترین ترکیبات در فرآیند التهاب و احساس درد می‌باشند. آنزیم سیکلواکسیژناز به وسیله بسیاری از داروهای مسکن نیز مهار می‌شود. در نتیجه می‌توان فعالیت ضددرد آلبالو را مطابق با استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن دانست.
به همین جهت است که آلبالو نشانه‌های موجود در بیماری‌های التهابی چون آرتریت و نقرس را کاهش می‌دهد.

نوشیدن آب آلبالو پس از ورزش کردن می‌تواند درد حاصل از کشیدگی ماهیچه‌ها را تسکین دهد.
در یک مطالعه در مورد اثر آلبالو در کاهش دردهای عضلانی پس از ورزش، محققان امریکایی، ۱۴ فرد داوطلب را که برای یک دوره ۷ روزه ورزش کردند، مورد آزمایش قرار دادند. شرکت کنندگان در این پژوهش، ترکیبی از آب آلبالو و آب سیب یا هر نوشیدنی بدون آب آلبالو را به مدت ۳ روز قبل از ورزش کردن و ۴ روز دیگر پس از ورزش کردن، نوشیدند. پس از ۲ هفته همین آزمایشات با ایجاد تغییرات در ترکیب نوشیدنی‌های مصرف شده تکرار شد.
نتایج مطالعات پس از پرس و جو از شرکت کنندگان نشان داد افرادی که هر نوع نوشیدنی غیر از آب آلبالو مصرف کرده بودند ۲۲ درصد از توان عضلانی خود را از دست دادند در حالی که افرادی که آب آلبالو مصرف کرده بودند تنها ۴ درصد دچار ضعف عضلانی شده بودند.
همچنین درد ناشی از کشیدگی عضلانی در اثر ورزش کردن در افرادی که آب آلبالو مصرف کرده بودند به مراتب کمتر از سایرین بود. به علاوه پس از گذشت ۹۶ ساعت افرادی که آب آلبالو مصرف کرده بودند، توان عضلانی بیشتری به دست آوردند.

پیشگیری از نقرس و روماتیسم
مصرف آلبالو از بروز نقرس و روماتیسم پیشگیری می‌کند. آلبالو ادرار‌آور است و از رسوب نمک در رگ‌های خونی جلوگیری می‌کند و به کار منظم قلب نیز کمک می‌کند. به علاوه آلبالو نشانه های موجود در بیماری های التهابی مانند آرتریت و نقرس را به دلیل خاصیت ضد درد بودن خود، کاهش می دهد.
با این وجود، کسانی که از بیماری های کلیه رنج می برند، باید آلبالو را با احتیاط مصرف کنند چون آلبالو سرشار از پتاسیم است و بیماران کلیوی باید از یک رژیم غذایی کم پتاسیم پیروی کنند!!

درمان بند آمدن ادرار یا حبس البول
جوشانده دُم آلبالو بی‌اندازه ادرارآور است و کسانی که به حبس‌ البول یا اختلال کلیه و یا مثانه مبتلا هستند باید آن را مصرف کنند.
برای تهیه این جوشانده باید ۳۰ گرم دم آلبالو را خشک کرده‌، به مدت ۱۲ ساعت در آب سرد خیس نموده سپس در یک لیتر اب اضافه کرده و بجوشانید و صبح و ظهر و شب یک لیوان از جوشانده را یخورید.
در طب جدید هم جوشانده دم آلبالو در مواردی که بخواهند خروج ادرار را زیادتر کنند، مصرف می‌شود.

فواید دیگر آلبالو
آلبالو باعث کاهش فشار خون می‌شود، بنابراین مصرف آن برای افرادی که دارای فشارخون بالایی هستند مفید است؛ علاوه بر این، غلظت خون را کم می کند و برای رفع مشکل کم‌خونی توصیه می‌شود.
برای افرادی که در گرما حالت تهوع پیدا می کنند مناسب است و معده آنها را تقویت میکند.
افرادی که سوزش ادرار بدون عفونت دارند، با مصرف آلبالو بهبود پیدا می کنند.
آلبالو، اشتها آور بسیار خوبی است.
آلبالو برای افراد دارای چربی شکمی مفید است.
آلبالو مسکن تشنگی است و شربت آن بهترین دارو برای افرادی است که عطش فراوان دارند.
آلبالو ضد مواد صفراوی ضد حالت تهوع و ضد سنگ کلیه است.
آلبالو برای سوء هاضمه بسیار مفید و میوه های نرم کننده (ملین) می باشد.
مصرف البالو برای افرادی که خارش پوستی دارند مؤثر و مفید است.
مصرف آلبالو اعصاب را آرامش می بخشد ولی در هر حال نباید در مصرف آن زیاده روی کرد.
مصرف چند روز متوالی شربت یا مربای آلبالو برای معالجه نارسایی های کبد مفید است.
شربت یا مربای آلبالو در معالجه التهاب و ورم کلیه مؤثر است.
آلبالو نیروبخش است و اثر ضدعفونی‌کننده بر روده‌ها دارد و در ضمن ورم معده را نیز کم می‌کند.

خواص آلبالو خشک

۱۰۰ گرم از آلبالو خشکه ۳۵۰ کالری انرژی دارد؛ درحالی‌که همان مقدار از آلبالو به صورت تازه تنها ۶۸ کالری انرژی دارد. در حقیقت کالری آلبالو خشکه ۵ برابر آلبالو تازه است، زیرا آلبالو وقتی خشک می‌شود، مقدار فراوانی از آب خود را از دست می‌دهد و مقدار رطوبت آلبالوخشکه یک دهم آلبالو تازه است.

همین مسئله باعث می‌شود که مقدار آلبالوخشکه در ۱۰۰ گرم بیشتر از آلبالو تازه می‌باشد و چگالی انرژی در حالت خشکیده بیشتر از آلبالو در حالت تازه باشد. علاوه بر میزان کالری که در آلبالو خشکه بیشتر از آلبالو تازه می‌باشد، سایر ریزمغذی‌ها هم در آلبالوخشکه بیشتر می‌باشند. مثلاً محتوای فیبر موجود در آلبالوخشکه سه برابر آلبالو تازه می‌باشد.

کلسیم موجود در ۱۰۰ گرم آلبالوخشکه ۱۹۶ گرم است. حتی بسیار بیشتر از کلسیم موجود در شیر و ۴ برابر کلسیم موجود در آلبالو تازه می‌باشد. آهن موجود در آلبالوخشکه ۴ برابر آهن موجود در آلبالو تازه می‌باشد. البته ویتامین A موجود در آلبالو تازه بسیار بیشتر از آلبالو خشک‌شده می‌باشد.

مضرات آلبالو

بیماران کلیوی با احتیاط آلبالو بخورند! به افرادی که از بیماری کلیوی رنج می‌برند و باید از یک رژیم غذایی کم‌پتاسیم پیروی کنند، توصیه می‌شود در مصرف میوه‌هایی مانند آلبالو جانب احتیاط را رعایت کنند و از زیاده‌روی در خوردن این میوه بپرهیزند.
کسانی که مشکل معده یا ورم روده دارند چون آلبالو ترش است و سلولز دارد و بنابر این دیر هضم می‌شود، باید در خوردن این میوه احتیاط کنند.

کسانی که مشکل معده یا روده دارند، می‌توانند آلبالوی پخته را به صورت کمپوت یا مربا مصرف کنند، البته در این موارد آلبالو چون پخته می‌شود، قسمتی از مواد حیاتی خصوصا ویتامین‌های خود را از دست می‌دهد ولی به آسانی هضم می‌شود.
هسته آلبالو تلخ مزه است و حاوی ماده سمی است. بنابر این باید از مصرف آن اجتناب کرد و یا دقت کرد که ضمن آبگیری وارد آب میوه نشود.
باتوجه به حساس بودن دستگاه گوارش کودکان، مصرف میوه‌های ملین مانند گیلاس و آلبالو توسط کودکان زیر ۳ سال خطر ایجاد اسهال را ایجاد می‌کند. برای اطلاعات بیشتر خواص گیلاس را بخوانید.

از سوی دیگر به دلیل آن‌که برخی از این میوه‌ها به صورت کال و نارس و زودهنگام چیده می‌شوند و هنوز اثرات سموم بر روی آنها وجود دارد، هضم آن توسط دستگاه گوارش کودک مشکل بوده و می‌تواند موجب مسمومیت شود. خوب است بدانید با رشد بیشتر میوه و حرارت خورشید و شستشوی تدریجی سم با آب بارندگی و آبیاری، سطح تماس سم با میوه کمتر و هضم آن بهتر می‌شود.

مادران شیر ده نباید زیاد آلبالو بخورند! آلبالو از جمله میوه های تابستانی است که نفاخ بوده و در مواردی که تولید نفخ می کنند وارد شیر می شوند و باعث دل درد و نفخ شیرخوار خواهند شد. برای رفع این مشکل می توان پس از مصرف میوه عرق نعناع خورد. البته عرق نعناع باید زمانی خورده شود که ترکیباتی که تولید نفخ می کنند، هنوز وارد شیر نشده باشند.

نکات مهم در انتخاب و مصرف آلبالو

آلبالویی برای خوردن خوب است که رسیده و تازه باشد علامت رسیدگی آن رنگ آن است که کاملا قرمز و درخشان باشد.
از آلبالویی که رنگ آن کاملا قرمز نشده است و دارای گوشتی سفت است دوری کنید؛ زیرا مصرف آن سوء‌هضم می‌آورد و کار روده‌ها را مختل می‌کند.
آلبالو وقتی تیره‌رنگ است و دارای لکه‌‌های قهوه‌ای است، کهنه شده و رو به فساد گذاشته است.
وقتی آلبالو خوردید روی آن آب نخورید، مایعات به طور کلی روی میوه‌ها آن را «باد کرده» می‌کند و این وضع برای دستگاه هاضمه خطرات جدی در بر دارد.
در فاصله غذاهای اصلی می‌توانید آلبالو را بخورید.
یک مرتبه مقدار زیادی آلبالو نخورید بلکه به مقدار کم بخورید و در موقع خوردن هم خوب آن را بجوید.

مواد تشکیل دهنده و ویتامین ها در ۱۰۰ گرم آلبالو:
انرژی ۵۰ کیلو کالری
کربوهیدرات ها ۱۲/۱۸ گرم
پروتئین ۱ گرم
چربی ۰/۳ گرم
فیبر غذایی ۱/۶ گرم
فولات ۸ میکرو گرم
ویتامین ب۳ (نیاسین) ۰/۴۰۰ میلی گرم
ویتامین ب۵ (پانتوتنیک اسید) ۰/۱۴۳ میلی گرم
ویتامین ب۶ (پیریدوکسین) ۰/۰۴۴ میلی گرم
ویتامین ب۲ (ریبوفلاوین) ۰/۰۴۰ میلی گرم
ویتامین ب۱ (تیامین) ۰/۰۳۰ میلی گرم
ویتامین ث ۱۰ میلی گرم
ویتامین آ ۱۲۸۳ واحد بین المللی
ویتامین ای ۰/۰۷
ویتامین کا ۲/۱ میکرو گرم
سدیم ۳ میلی گرم
پتاسیم ۱۷۹ میلی گرم
کلسیم ۱۶ میلی گرم
مس ۰/۱۰۴ میلی گرم
اهن ۰/۳۲ میلی گرم
منیزیم ۹ میلی گرم
منگنز ۰/۱۱۲ میلی گرم
فسفر ۱۵ میلی گرم
روی ۰/۱۰ میلی گرم
بتا کاروتن ۷۷۰ میلی گرم
لوتئین زاکسانتین ۸۵ میکرو گرم

دانستنیهای بیشتر در مورد آلبالو

درخت آلبالو با نام علمی Prunus Cerasus، از خانواده رزاسه (Rosaceae) بوده و دارای بیش از ۱۰۰ گونه می‌باشد.
سطح پراکندگی و انتشار درخت آلبالو بسیار وسیع است. درخت آلبالو در آب و هوای گرم و معتدل و سرد معتدل رشد کرده و محصول کافی می‌دهند اما بهترین اقلیم برای رشد درخت آلبالو، نقاط معتدل سرد مانند نواحی کوهستانی است. آلبالو در مناطقی که به دلیل سرما، برای زردآلو و هلو نامناسب و همچنین در مناطقی که دارای تابستان خنک و خشک هستند، به خوبی رشد می‌کند.

درخت آلبالو گیاهی خزان‌پذیر بوده و ارتفاع آن از ۳ تا ۱۰ متر متغیر می‌باشد. رنگ پوست درخت آلبالو قهوه‌ای روشن تا نقره‌ای است و برگ‌های لوزی شکل آن به صورت متناوب بر روی شاخه‌ها قرار دارند.

شکوفه‌های ۵ برگ و سفید رنگ آلبالو روی سیخک‌های کوتاه و شاخه‌های یک ساله و معمولاً بعد از سایر میوه‌های هسته‌دار باز می‌شوند و این امر باعث می‌شود که گیاه از خطر سرمای دیررس بهاره در امان بماند. گل‌ها به صورت ۵-۳ تایی در یک جوانه ظاهر می‌شوند.
آلبالو برخلاف گیلاس، خودبارور است و برای تلقیح نیازی به ارقام گرده‌افشان ندارد حتی گرده آلبالو می‌تواند گل گیلاس را نیز تلقیح کند.

درخت آلبالو اصلا در ایران بوده است و از ایران به کشورهای دیگر رفته و کشت شده است. منطقه‌ای که در قدیم درختان آلبالوی فراوان داشته در منطقه وسیعی از آناتولی ترکیه تا دریای خزر بوده است.
در حال حاضر در مناطق مختلف ایران درخت آلبالو و میوه آن وجود دارد و بعضی سال‌ها محصول فراوانی دارد که از آن به عنوان میوه استفاده می‌شود یا آن را خشک می‌کنند و یا از آن شربت و مربا و یا آلبالوپلو و یا خورش آلبالو درست می‌کنند.

ایران از نظر میزان تولید آلبالو، در میان کشورهای جهان مقام ششم و در میان کشورهای همسایه، مقام دوم را دارا می‌باشد و مقداری از محصول تولید شده، به کشورهای دیگر صادر می‌شود.
معروف‌ترین رقم آلبالو در ایران، چمپای مشهد است.
کاشت آلبالو در نقاط مختلف کشور از جمله در استان‌های خراسان، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، تهران و اصفهان رواج دارد.

آلبالو علاوه بر این که به صورت تازه مصرف می‌شود، در تهیه غذا، مربا، شربت، دسر و ترشی نیز استفاده شده و مصرف آن به صورت خشک (آلبالو خشکه) طرفداران بسیاری دارد.

کشت آلبالو در کشورهایی که تولیدکننده آلبالو هستند روز به روز رو به توسعه است. ایتالیا و آمریکا جزو اولین کشورهای تولیدکننده آلبالو هستند و بیش از ۲۰۰ هزار تن هر ساله میوه آلبالو دارند، بعد از ایتالیا در اروپا کشور آلمان است که محصول سالانه آن به ۱۵۰ هزار تن می‌رسد.